جایگاه مدیریت پسماندهای مراکزدرمانی دربرنامه ریزی شهری (مطالعه موردی منطقه 17 شهرداری تهران)

پسماند های بیمارستانی، اعم از مواد زائد خطرناک و زباله های ناشی از اتاق عمل در کنار زباله های خانگی جز مواد دارای مخاطره می باشد که باید در محیط های خاصی نگهداری و سپس دفع گردد. از حدود 630 نوع مواد شیمیایی مورد استفاده در بیمارستان ها 300 نوع آن سمی و خطرناک و 330 نوع آن بی خطر است با این حال عدم توجه به پسماند های بیمارستانی می تواند محیط زیست و سلامت شهروندان را در کوتاه مدت به خطر بیاندازد، این تحقیق روند مدیریت زباله های بیمارستانی در سطح بیمارستان های منطقه 17 شهر تهران را با استفاده از توزیع پرسشنامه و تحلیل داده ها با توجه به مولفه هایی نظیر مدیریت پسماند، نیروی انسانی درگیر، تفکیک و بسته بندی و جمع آوری، محل نگهداری موقت پسماند مورد بررسی قرار داده است. آزمون های مورد استفاده در پژوهش مانند فریدمن و تی تک نمونه ای نشان دهنده عدم توجه مناسب و کافی به پسماند ها است، همچنین نیروی انسانی درگیر بیشترین نقش را در وضعیت پسماندهای بیمارستانی منطقه 17 تهران داشته و محل نگهداری موقت پسماندها نیز کمترین نقش را ایفا کرده است.